Ik heb een huis gekocht!

De afgelopen weken is het héél stil geweest op The Budget Life. Niet omdat ik geen zin had om te bloggen, maar omdat ik even heel druk was met 'iets anders'. Ik heb namelijk een huis gekocht! En ik kan je vertellen: als je een huis koopt, moet er veel geregeld worden. Heel veel. Zeker als je je zoals ik een ietwat complexe situatie bevindt: salaris uit loondienst, een onderneming (maar nog geen 3 boekjaren) en aanspraak wilt maken op de starterslening.

Kortom: de afgelopen weken bestonden voor mij uit het verzamelen van documenten, heel veel telefoontjes plegen, handtekeningen zetten en dingen uitzoeken.
Maar zoals het er nu naar uitziet, gaat het allemaal lukken en heb ik straks gewoon een eigen huis. Een huis dat helemaal van mij is! Aaaah!

Oké, even terug naar het begin. Zoals je misschien wel weet, heb ik al een tijd lang de wens om een huis te kopen. De gedachte speelt al een jaar of twee, maar de eerste échte stappen heb ik in maart dit jaar gemaakt. Na een gesprek bij de hypotheekadviseur, wist ik wat ik ongeveer kon gaan lenen en begon de zoektocht op funda. Zeg maar gerust: de obsessieve zoektocht op funda ;-) De afgelopen maanden heb ik funda zeker vijf keer per dag gecheckt, vernieuwde ik de app continu en checkte ik 's avonds voor het slapen gaan toch nog maar even of er niet toevallig net een nieuw huis geplaatst was.

Voor het eerst een huis bezichtigen

De woningmarkt is op het moment ronduit bizar te noemen: het aanbod is zeer beperkt, de vraag is booming en de vraagprijzen rijzen de pan uit. En dat heb ik wel gemerkt.
De eerste bezichtiging was een aantal maanden geleden. Toen er een super schattig hoekhuisje uit het jaar 1906 op funda kwam, belde ik direct de makelaar en was ik de volgende dag de eerste die het huis kwam bezichtigen. Tijd om een bod uit te brengen was er bijna niet, want een paar uur na mijn bezichtiging was het huis al verkocht. Oké, zo gaat dat dus.

Een paar weken geleden heb ik nog een appartement bezichtigd dat qua ruimte en ligging perfect was, maar er moest veel aan gebeuren. Op de foto's leek het appartement veel mooier dan het daadwerkelijk was en het kwam er op neer dat ik een nieuwe vloer moest leggen, een nieuwe keuken moest plaatsen én de badkamer was ook wel aan vervanging toe. En tja, ik ben niet erg handig. Ook was de vraagprijs al zo hoog, dat ik het niet kon veroorloven om al die verbouwingen te financieren.

Toen er in de zomervakantie vrijwel geen nieuwe (betaalbare) huizen op funda kwamen, had ik de hoop al bijna opgegeven.
Totdat er in de eerste week van september een appartement op nog geen 400 meter van de flat waar ik nu woon, te koop kwam te staan. Een hoekappartement van ruim 90 vierkante meter, met drie slaapkamers, een badkamer met bad én een mooi uitzicht.
Ik heb de makelaar direct gemaild en kon een paar dagen daarna het appartement komen bezichtigen. Verrassend genoeg was het appartement precies zo als op de foto's op funda en werd ik steeds enthousiaster naarmate ik het appartement verder in liep. Dit appartement voldeed ruimschoots aan mijn wensen en verwachtingen en wist één ding zeker: dit kon echt mijn droomappartement worden.

Een bod uitbrengen

Maar ja, ik was niet de enige die zo enthousiast was over het appartement. Er was veel interesse en daarom werd er besloten dat het appartement verkocht zou worden op basis van inschrijving. Dat betekent dat alle geïnteresseerden een bod uit mogen brengen voor een bepaalde dag en tijdstip en dat de verkopers vervolgens in onderhandeling gaan met het hoogste bod.

Ik wilde dus graag een bod uitbrengen, maar welk bedrag moest ik in vredesnaam bieden?

Bieden onder de vraagprijs leek me al geen optie, dan zou ik sowieso geen kans maken. Er zouden waarschijnlijk meerdere mensen zijn die de precieze vraagprijs gingen bieden en dus besloot ik uiteindelijk om €500,- boven de vraagprijs te bieden. Ik mailde de makelaar met mijn bod en het duimen kon beginnen.

500 euro 'te weinig' geboden

Twintig minuten na de sluitingstijd voor de inschrijving werd ik al gebeld door de makelaar. Je kunt je voorstellen dat mijn hart spontaan drie keer zo hard begon te kloppen. Als ik al zo snel gebeld zou worden, dat kon dat alleen maar positief zijn, toch?!

Helaas had de makelaar iets ander nieuws dan ik had gehoopt. Er waren andere mensen die €500,- meer had geboden dan ik. Vijf-hon-derd euro. Op een bedrag van meer dan €175.000,- is dat natuurlijk vrijwel niets en ik baalde dan ook als een stekker. Had ik toch maar €500,- meer geboden, dan was het appartement wel van mij geweest. Maar helaas was daar niets meer aan te doen.

Wacht even, is het huis toch van mij?!

Totdat ik de volgende dag nog een keer werd gebeld door de makelaar. Omdat zowel de makelaar als de verkoper geen goed gevoel hadden bij de wat ingewikkelde financiële situatie van de andere partij, hebben ze toch besloten om het appartement aan mij te gunnen.
Ik moest even twee keer knipperen met mijn ogen. Was dit een grap?!

Maar dat was het niet, ik kreeg zojuist echt de mededeling dat mijn bod geaccepteerd was en dat het huis van mij is!

Vervolgens ging alles heel snel. Ik moest veel documenten regelen en was om twee uur 's nachts mijn 124-pagina tellende koopcontract nog aan het doorlezen.
Inmiddels heb ik mijn handtekening onder het voorlopige koopcontract gezet, is de financiering aangevraagd bij de bank en krijg ik - als alles goed verloopt - op donderdag 15 november de sleutel van mijn nieuwe appartement.

Vervolgens ben ik twee weken druk met klussen en verhuizen: ik ga in het hele appartement een nieuwe vloer leggen en alle muren verven. Verder hoeft er niet veel te gebeuren, dus hoop ik dat ik in de eerste week van december langzaam kan beginnen met het inrichten van mijn nieuwe appartement.
Ik ben super blij met de aankoop van mijn huis en kan niet wachten om er helemaal mijn plekje van te maken!

> Voor de nieuwsgierige aagjes, bekijk mijn huis hier op funda.