GEBEURTENISSEN IN DE IJSSALON

Vanmiddag was ik al om 12 uur uit en het was de hoogste tijd dat ik eens een ijsje ging eten, vond ik zelf. De ijssalon was namelijk al sinds VORIGE WEEK open en ik was nog niet geweest. Dus ik was weer blij en gerustgesteld toen ik mijn eerste ijsje van het jaar at.
Terwijl ik lekker zat te smikkelen en te smullen van mijn stroopwafelijs zag ik vanuit mijn ooghoeken ineens een dikke, vette, zwarte Jeep aankomen rijden. (Tenminste, ik denk dat het een Jeep was. Ik heb geen verstand van auto's.) De vrouwelijke bestuurster van de auto moest deze vette bak in een mini parkeerplaats zien te krijgen. Ik was verbaasd over het feit hoe soepel ze de auto er in kreeg. "Zo, die vrouw kan aardig inparkeren!" zei ik tegen een vriend die naast mij zat. Ook hij vond het knap. Toen ging het portier aan de bijrijderskant open en er stapte een vrouw uit in mannenkleren (dacht ik) De vrouw in mannenkleren liep naar de betaal-parkeerautomaat, wierp er wat muntjes in en draaide zich om.
"O-M-G!" riep ik. (dat riep ik niet echt) "HET IS THIJS WILLEKES!" Ja, het was hem echt. De enige echte Thijs Willekes in Ede. Deze kans moest ik niet laten schieten. "Zullen we met hem op de foto?" Ja, ja, dat wouden mijn vriendinnen wel. Maar hoe vraag je dat aan een BN-er? Ik durfde eigenlijk niet maar heb toch geroepen: "Thijs, Thijs! Mogen we met je op de foto?" Ja, dat mocht. Even zijn tasje in de auto zetten en zijn twee vrouwelijke assistentes uit de auto laten. Daarna geschiedde het: wij gingen op de foto met Thijs Willekes.